Arsène Droogakkers offreert, elektriseert en alarmeert...

En daarom laat ik de man zelf aan het woord. Uit een pas verschenen interview in een Vlaamse periodiek. "Haat is natuurlijk niet het tegenovergestelde van liefde. Haat is verminkte liefde. Het tegenovergestelde van liefde is angst. Mensen laten zich drijven door angst, ze willen altijd zekerheid inbouwen, maar waar zou ik op mijn tachtigste nog bang voor moeten zijn? Ik heb altijd een liefdesdichter willen zijn. Licht en liefde, daar draait het bij mij om. Na zes huwelijken - tweemaal drie is scheepsrecht, zeg ik altijd - heb ik eindelijk de ware gevonden. Edith en ik voelen en vullen elkaar perfect aan. Toen ze Norman Mailer, die ook zes keer getrouwd is geweest, vroegen hoe dat voelt, antwoordde hij: "Alsof ik de wereldzeeën heb bevaren." Dat herken ik. En dan eindelijk thuiskomen bij Kaap Kont. Lepeltje, lepeltje. Huid aan huid. Dat is mijn definitie van geluk." (...) "Als je 'Zachtjes knetteren de letteren' van Jeroen Brouwers leest, moet je haast...

In 1886 maakte de alom gekende Nevelse schrijver Cyriel Buysse als jonge twintiger een reis door de US of A. Naar het schijnt had onze kunstenaar in Poesele iets te gul met de eigen voortplantingssappen in het ronde gestrooid en dientengevolge aan een lokale deerne een beginnende bolle onderbuik getoverd. Terstond vloog Cyriel van zijn moeder Pauline naar den Ameriek. Daar aangekomen ergerde hij zich aan het mateloze conformisme van Amerikaanse mannen. Die avond, gelegen in het bed bij nonkel Eduard Buysse in het dorpje Mishawaka - South Bend, Indiana - schreef Cyriel in zijn dagboek over de gringo's het volgende: "Alweer datzelfde type met hangende snor, uitgestreken gezicht en flegmatische ogen." En over de Amerikaanse eetgewoonten: "Alweer dat lomp en haastig slikken, alsof zij door een vijand werden nagezeten, die hun de brokken kon ontnemen. Schrokken; en dan paf zitten van niet gerechtvaardigde haast en overdaad, met uitgestrekte benen." En zijn nonkel Ed...