Doorgaan naar hoofdcontent

Tindemans aan de haal met het nawoord van Yourcenar!

In het zelfgeschreven nawoord bij 'Het hermetisch zwart' gaat mevrouw Yourcenar als volgt tekeer: "In de ongeveer zestig jaren waarbinnen de geschiedenis van Zeno zich afspeelt heeft zich een zeker aantal gebeurtenissen voltrokken waarvan we nog steeds de invloed ondervinden: de splitsing van wat tegen 1510 over was van de oude christenheid der Middeleeuwen in twee theologisch en politiek vijandige partijen; het mislukken van de hervorming die tot protestantisme verviel en de liquidatie van wat men zijn linkervleugel zou kunnen noemen; het daaraan evenwijdig lopende echec van het katholicisme dat vier eeuwen lang gevangen bleef in het ijzeren keurslijf van de Contra-Reformatie; de grote ontdekkingsreizen, meer en meer overgaand in een stelselmatige exploitatie van de wereld; de sprong voorwaarts van de kapitalistische economie, samenhangend met het begin van het tijdperk der monarchieën. Die feiten, te veelomvattend om door de tijdgenoten geheel te worden overzien, hebben indirect hun invloed op de geschiedenis van Zeno en misschen meer direct op het leven en de gedragingen van de nevenfiguren, die meer vastgeworteld zaten in de algemene normen van hun eeuw."

In het zelfgeschreven nawoord bij 'Het geloken mandarijnoranje' gaat mijnheer Tindemans als volgt tekeer: "In de ongeveer negenenveertig jaren waarbinnen de geschiedenis van Yves zich afspeelt heeft zich een zeker aantal gebeurtenissen voltrokken waarvan we nog steeds de invloed ondervinden: de bijna-splitsing van wat tegen 2007 over was van de oude kieskring der Middeleeuwen Brussel-Halle-Vilvoorde in twee theologisch en politiek vijandige Vlaamse en Waalse partijen; het mislukken van de staatshervorming die tot een NVA-protestantisme verviel en de liquidatie van wat men zijn ACW-linkervleugel zou kunnen noemen; het daaraan evenwijdig lopende echec van het Martens-katholicisme dat twintig jaar lang gevangen bleef in het ijzeren keurslijf van het Contrareformatorische unionistische federalisme; de grote War on Terror-doctrine, meer en meer overgaand in een stelselmatige Amerikaanse exploitatie van de wereld; de sprong achterwaarts van de kapitalistische economie, samenhangend met het einde van het tijdperk der monarchieën. Die feiten, te veelomvattend om door de tijdgenoten geheel te worden overzien, hebben indirect hun invloed op de geschiedenis van Yves en misschen meer direct op het leven en de gedragingen van de nevenfiguren, die meer vastgeworteld zaten in de algemene normen van hun eeuw."

Waar zijn die kwiek denkende en schrijvende politiek commentatoren om dit stuk geschreven flagrant plagiaat aan de kaak te stellen? Foei, Leo! Poten af van de door Yourcenar geschreven en door niemand gelezen tekstduiding bij de meeste van d'r boeken. Ierkomtgeniegoekoopmeeweg!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Gevoelens van gemis, afwijzing en ontgoocheling: stuk voor stuk gaan ze in de Shelley-blender 'Mathilda' geheten...

"Mijn leven was onloochenbaar leeg en nutteloos, maar zeg nooit tegen de lelie die door regen en wind is geveld: richt je op en bloei als vanouds. Mijn hart bloedde uit een dodelijke wond, maar op een andere manier kon ik niet leven." Gevoelens van gemis, afwijzing en ontgoocheling: stuk voor stuk gaan ze in de Shelley-blender 'Mathilda' geheten. Dat, en het verplengen van tonnen tranen door de in een bad vol sombere gedachten badende ik-figuur uit deze novelle. De tweeëntwintigjarige Mary Shelley snijdt en slaat, zeker vanaf ongeveer driekwart boek, de lezer voortdurend in de armen en om de oren. Autobiografisch, deze tweehonderd jaar oude amoureuze vader-dochterdingetjes door de blik van de jonge Mathilda? Geen idee. In ieder geval is de zelfgekozen eenzaamheid van deze Mathilda van een gans andere orde dan die van pakweg Amy Winehouse . De hoop ooit voor iemand nog genegenheid te kunnen voelen, was bij de betreurde Londense zangeres-met-ook-vaderdingetjes in de mee...

Djoos Utendoale tient le fou avec moi: verzen geschreven in de taal van de volksmens aan weerskanten van de 'schreve'.

Utendoale, uit de vallei of het dal van de West-Vlaamse bergen. Djoos, van Joris. Afkomstig van Westouter: pater Joris Declercq. Troubadours en kleinkunstenaars uit de regio zoals Antoon vander Plaetse, Gerard Vermeersch en Willem Vermandere namen Declercqs verzen in hun repertorium op. Van Boeschepe tot Cassel en van Ieper tot Ekelsbeke, de ganse Westhoek ging aan Utendoales rijmsels kapot. Vlinders zijn er hellekapellen, butterschitters of flikflodders. Averullen, mulders en roenkers worden in gangbaar Nederlands meikevers. Voetelingen, sokken. Nuus, wij. Hadden pendelaars geen files onderweg dan was het volop vroeger thuus komm'n of dan-ze peisden. De poëzie van Djoos Utendoale is geschreven in een bijzonder zingend taaltje: het Westhoeks. Over de invloed van dialecten moeten we, althans pater Joris Declercq, niet al te neerbuigend doen: "En moest Luther de bijbel in het Nederduits vertaald hebben en niet in het Hochdeutsch, de taal van zijn geboortestreek, dan sprak de he...

"Als je een dichter bent laat je iets moois achter. Ik bedoel, het is de bedoeling dat je iets moois achterlaat als je van de bladzijde afgaat en alles."

"Eén ding weet ik wel," zei Franny. "Als je een dichter bent laat je iets moois achter. Ik bedoel, het is de bedoeling dat je iets moois achterlaat als je van de bladzijde afgaat en alles. Die lui waar jij het over hebt laten geen enkel mooi ding achter. Het enige dat de iets beteren misschien doen is min of meer binnen in je hoofd kruipen en daar iets achterlaten, maar enkel en alleen omdat ze dat doen, enkel en alleen omdat ze weten hoe ze iets moeten achterlaten hoeft dat nog geen gedicht te zijn. Het kan best zo zijn dat het niet meer is dan een of ander hoogst intrigerend grammaticaal uitwerpsel - excuseer mijn woordkeus."  Net zoals bij de Vlaamse schrijver Paul Brondeel is bij deze Franny die 'r' er eigenlijk te veel aan. Om nog maar te zwijgen over wat Nabokov, die beginregels van zijn 'Lolita' indachtig, tong- en keelklankgewijs met die dubbele 'o' uit Zooey zou aanvangen. Feit is dat deze J.D. Salinger vandaag precies vijftien jaa...