Als vandaag de laatste dag is, dan komt er morgen geen. Of herbeginnen we gewoon het tellen en wordt morgen opnieuw één? En houd die 'moeder' of die 'haar' uit onderstaand gedicht maar voor de maand augustus. Waarmee alle banden vanaf morgen voorgoed verbroken zullen zijn. Augustus als de binnenkant van de buik, september: de buitenzijde. 'n Hereniging ligt in 't verschiet!
verzoening
in haar was ik geborgen
en breidde ik mij uit
en werd ik steeds kompleter
en rijpte ik als fruit
en kreeg ik voeten, handen
en reuk en stem en wil
totdat ik met een gil
geboren werd en banden
die ons verbonden hielden
en die ik niet meer ken,
gebroken werden met
een slag, een donderslag.
o moeder, die mij baarde,
die haar vermoeide schoot
gelaten openvouwde,
u draag ik op mijn dood.
Neeltje Maria Min, uit: Voor wie ik liefheb wil ik heten
en breidde ik mij uit
en werd ik steeds kompleter
en rijpte ik als fruit
en kreeg ik voeten, handen
en reuk en stem en wil
totdat ik met een gil
geboren werd en banden
die ons verbonden hielden
en die ik niet meer ken,
gebroken werden met
een slag, een donderslag.
o moeder, die mij baarde,
die haar vermoeide schoot
gelaten openvouwde,
u draag ik op mijn dood.
Neeltje Maria Min, uit: Voor wie ik liefheb wil ik heten
Reacties