"De realiteit toont bijzonderheden onder het mom van algemeenheden. Literatuur doet het omgekeerde. Ik ben geneigd te zeggen dat dit misschien het enige is waartoe literatuur in staat is. Elk boek waardoor een lezer zich persoonlijk aangesproken voelt, stelt een morele vraag. Of veeleer: als de lezer erin slaagt de bovenlaag van een tekst weg te krabben, kan hij of zij een moreel vraagstuk opdiepen, zelfs al stelt de schrijver die vraag niet expliciet. De impliciete aanwezigheid van die morele vraag lokt bij de lezer een emotie uit, een voorgevoel of alleen maar een herinnering aan iets dat we lang geleden kenden. Door deze alchemie is elke literaire tekst, in zekere zin, een metafoor voor iets anders."
Zo schrijft boekenverzamelaar, -bezitter en -lezer Alberto Manguel het ergens in zijn 'Een geschiedenis van het lezen'. Je kan deze passage ook gebruiken als handleiding bij het luisteren naar en het interpreteren van de door Herman Van Rompuy gegeven antwoorden op allerlei journalistieke, spitsvondige vragen.
Zo schrijft boekenverzamelaar, -bezitter en -lezer Alberto Manguel het ergens in zijn 'Een geschiedenis van het lezen'. Je kan deze passage ook gebruiken als handleiding bij het luisteren naar en het interpreteren van de door Herman Van Rompuy gegeven antwoorden op allerlei journalistieke, spitsvondige vragen.
Reacties