De voorbije week: gelezen en gehoord (13).

* "Van één ding zijn wij steeds meer overtuigd: Jef Vermassen is zelf een seriemoordenaar. Zoals die kerel er veel van af weet, dat kan alleen uit eigen ervaring zijn. Jef heeft er een turf van achthonderd bladzijden over gepubliceerd die luid en klaar één smeekbede uitschreeuwt: 'Stop mij voor ik nog meer onheil aanricht.'

Als we spreken over iemand die signalen uitzendt zonder dat iemand ze opmerkt, dan spreken we over Jef Vermassen. Verklaarde dat volgens zijn buikgevoel Ronald Janssen wel eens de moord op Annick Van Uytsel gepleegd kon hebben.

(...)

Het buikgevoel van uw dienaar zegt dat het profiel helemaal klopt en dat het hoog tijd is om Jef preventief op te sluiten. Als er nadien geen moorden meer plaatsvinden, hebben we de juiste vast. En anders zijn we toch een tijdje van hem verlost. In de lezersrubriek van De Morgen vroeg vorige week een olijkerd of we wisten waarom voor het Justitiepaleis alle flitscamera's zijn weggehaald. Omdat Jef Vermassen er altijd voor ging staan."

(Knack, 20/01/2010, satiremonument Koen Meulenaere over gerechtelijk televisieverschijnsel Jef Vermassen.)

* "Boer Wortel zei: 'Ik houd van een trossel kinderen. Een goede boom moet veel vruchten geven. Aan mijn vrouw heb ik ook nooit een kindeken geweigerd. Kweken is onze roep. Kinderen zoowel als savooien. Dan weet ge voor wat ge leeft en voor wie ge werkt. Onze Vader en ons Moeder zijn er ook niet van gestorven.'
(...)

Felix Timmermans en de Wortel van zijn Boerenpsalm zitten dieper onder ons vel dan we denken. De confrontatie met een vrouw die trots een andere weg heeft gekozen, is confronterend. Dan zijn er die de pedalen verliezen. Niet iedereen kan de slimste mens ter wereld zijn."

(De Morgen, 27/01/2010, in een opiniestuk over het Vlaamse circus tégen VRT-journaliste en te kloppen De Slimste Mens-kandidate Linda De Win haalt ons aller Alex Puissant, ter verdediging van zijn collega, Timmermans' boer Wortel van stal. Hoezee!)

* "Loperkensmaandag, een dag die immer in het geheugen zal blijven. Het was een maandag, tweede dag van de Dendermondse kermis, die, hetzij terloops gezegd, haar feestelijk uitzicht niet had, maar sinds mensenheugnis nooit zoveel volk had zien toestromen. Rond 10 uur rent een groep wielrijders, koersers gelijk, door het dorp. Zij vliegen voorbij. Niemand neemt er acht op, wel dat de ene of de andere riep: 'De Duitsers volgen ons.' Er komt een tweede groep wielrijders. Dan een rijtuig. Lichte karren tot brekens toe geladen met volk en pakken. Wat gebeurt er? Onmogelijk het te gissen. 't Is een algemeen en standvastig geroep: 'Maak u gereed om te vluchten: de Duitsers komen!' Wij lachen en halen de schouders op. De vluchtelingen maken zich lastig, beledigen ons, en voort gaat het tomeloos lopen."

(In De gekste dag van de oorlog: hoe een dwaas gerucht tot een ongeziene massahysterie leidt - een bijzonder leerzaam boekje boordevol authentieke getuigenissen uit de eerste hand - doet historicus-uitgever Siegfried Debaeke maandag 24 augustus 1914 - ook wel 'vliegende maandag' geheten oftewel 'de gekste dag van de Eerste Wereldoorlog' - terug van de hand. Bladzijden tjokvol massahysterie uit brieven en dagboekfragmenten. Pagina's wemelend van ronddolende en wegvluchtende Oost-Vlamingen. Niks meer, niks minder. Niets maakte toen immers meer indruk en werkte zo aanstekelijk als mensen die in panische angsten op de vlucht sloegen voor de naderende Duitse troepen. En 't was allemaal van horen zeggen, natuurlijk. Radeloze mensen belandden zo in dorpen waar ze voordien nog nooit van gehoord hadden of kwamen in schuilplaatsen terecht waar ze zich, in normale omstandigheden, nooit zouden verbergen. Bovenlezend fragment komt uit het dagboek Lebbeke onder het Duitsche schrikbewind (1919) van brouwer-burgemeester Armand Du Bois. Machteloos moest de burgervader in die tijd toezien hoe de angst zijn dorp in één-twee-drie in de greep kreeg.)