De bekende Duitse vertaler Karl Wolfskehl - met zo'n familienaam ben je wel voorbestemd de Costers Uilenspiegel in het Duits om te zetten - leefde meer dan vijftien jaar 'im Exil'. In ballingschap dus. Zijn liberale Joodse herkomst én de regeringsdeelname van de nationaal-socialisten in het Duitsland van de jaren dertig dwongen Wolfskehl immers hiertoe. Zwitserland, Italië en uiteindelijk ook Nieuw-Zeeland boden deze uitgeweken 'Hessener' achter-eenvolgens de nodige opvang. Dat Karl Wolfskehl in die periode ook veel begon na te denken over wat het betekent om tegelijkertijd Duits én Joods te zijn, hoeft niet uitgelegd. Tenslotte bekeerde de man zich tot de zionistische beweging en publiceerde hij een hoop geschriften omtrent het Joodse vraagstuk. Ook over boeken en de liefde voor dergelijke dingen pleegde Wolfskehl regelmatig een essaytje. En af en toe schreef deze Duitse publicist ook een gedicht. Met meer dan zes dichtbundels achter je naam kan je eigenlijk gerust stellen dat dit meer dan af en toe was. Héél soms dichtte de bard in Karl Wolfskehl zowaar over de liefde voor het boek. Zoals op deze plaats...
Bücher - meines Lebens Brot und Wein
Büchern bin ich zugeschworen,
Bücher bilden meine Welt.
Bin an Bücher ganz verloren,
bin von Büchern rings umstellt.
Zärter noch als Mädchenwangen
streichl ich ein geliebtes Buch,
atme bebend vor Verlangen
echten Pergamentgeruch.
Inkunabeln, Erstausgaben,
Sonder-, Luxus-, Einzeldruck:
Alles, alles möcht ich haben -
nicht zum Lesen, bloss zum Guck!
Bücher sprechen ungelesen -
seit ich gut mit Büchern stand,
weiss ich ihr geheimstes Wesen:
welch ein Band knüpft manchen Band!
Bücher, Bücher, Bücher, Bücher
Meines Lebens Brot und Wein!
Hüllt einst nicht in Leichentücher -
schlagt mich in van Geldern ein!
Karl Wolfskehl
Reacties