Dat werkloze voetbaltrainers en ideeënloze romanschrijvers doorgaans hetzelfde doen, was al langer een publiek geheim. Maar dat ze daar nu ook zelf voor uit durven te komen, is nieuw. Zo vertelde Hugo Broos na een lange periode zonder vaste voetbalclub deze morgen op de radio: "Als je niks te doen hebt, dan ga je nadenken." Fijn voor Hugo. Een beetje later in een ander medium, dat van de papieren krant, krijg je uit de mond van de alomtegenwoordige Amerikaanse schrijver Jonathan Franzen te horen wat hem aan de doosnee voetbalcoach bindt: "Wanneer je een paar jaar naar het woord vrijheid zit te staren, begin je er automatisch over na te denken." Met andere woorden: als voetbaltrainers niks om handen hebben dan gaan schrijvers gewoonlijk naar woorden zitten gapen. In beide gevallen gaat de inwonende huisgenote meestal hevig de gordijnen in.
Reacties