Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit juli, 2013 tonen

"Tonio was het slachtoffer van de uitzondering. De kleine nederlaag die het systeem lijdt, ten nadele van de grotere."

"Zo'n ongeluk als Tonio overkwam - het is door de rekenmeesters ingecalculeerd. Volgens hun rekenmethodes gebeuren er 's nachts op bepaalde kruispunten met stoplichten in volle werking meer ongelukken dan bij alleen een oranje knipperlamp. Maar... iemand , in dit geval Tonio, moest het geringere risico van de niet functionerende verkeerslichten opvangen."(*) Daar ik bij weinig lezenswaardige papierblokken van minstens zeshonderd pagina's de leesconcentratie doorgaans ongeveer halverwege verloren heb, gaan genotzuchtige, ongeduldige lezers (op zoek naar immens-genereuze boeken over bedroevende onderwerpen) vaak voor een snelle passage op mijn sofa. Ervaringsdeskundigheid heet zoiets dan in bepaalde sectoren. Enfin. Zo ook dus een paar weken geleden, toen een opvallend jonge moeder me kwam vragen waarom ze in godsnaam die laatste negenhonderdzevenenvijftig gram in haar reiskoffer zou reserveren voor A.F.Th. van der Heijdens buitensporig geprezen dodezonenpil...

Vierenveertig films tegenover anderhalve roman: Zweig en Allen hebben wel meer dingen gemeen...

"Niet eraan denken - wat een kinderlijk bevel! Alsof overprikkelde zenuwen ooit genegen waren zich door de teugels van de wil te laten intomen! Niet eraan denken, terwijl je gedachten als schichtige, losgebroken paarden met pijnlijk hamerende hoeven in de nauwe ruimte tussen je slapen rondjakkeren! Niet eraan denken, terwijl je geheugen koortsachtig beeld op beeld blijft stapelen, terwijl je zenuwen sidderen en flikkeren en je verstand zich schrap zet om zich te verweren en te verzetten!(...) Niet eraan denken, terwijl je maar aan één ding kunt denken: hoe te ontsnappen, hoe je te verweren?" uit: Zweig, S., Ongeduld , 2013 (tweede druk), Amsterdam, Atlas Contact, p. 277