"Hij schrijft over de Joodse Kabbala en over andere esoterische concepten met een even grote bevoegdheid als Viruly of de Saint-Exupéry over het vliegen," zo beleed Hubert Lampo in 'De zwanen van Stonehenge' (1971) zijn liefde voor de op 19 januari 1868 in Wenen geboren overprikkelde occultist Gustav Meyrinck. Net als bij die andere scherpzinnige rekenaar Poe drijft Meyrincks fantasie in zijn beste verhalen op een ijzige logica. Toen deze stoutmoedige esoterist vlak voor de Eerste Wereldoorlog de Praagse kringen rond Kafka, Brod, Werfel en Kornfeld frequenteerde, kon hij vriend en schilder-schrijver Alfred Kubin niet overtuigen om zijn 'Der Golem', dat uiteindelijk pas in 1915 werd gepubliceerd, van passende illustraties te voorzien. Gelukkig waren daar toen die onvergetelijke litho's van Hugo Steiner-Prag die de eerste edities van deze roman tegenwoordig nagenoeg onbetaalbaar maken. Maar veel belangrijker nog is dat deze Meyrinck ook een briljant satiricus was, getuige daarvan het korte verhaal 'Het wilde zwijn Veronica' uit zijn 'Des deutschen Spiessers Wunderhorn' (1909) waarin een varken, Veronica genaamd, besluit zelf uit te gaan zoeken wat er precies van de haar door een operadirecteur geschaakte stiefzus Alma geworden is: "Op een goede dag was die knappe man met zijn bolle pet van zwarte zijde en het blanke mes als versiering op zijn heup gekomen en had Alma meegenomen. En papa had gezegd: 'Het is een toneeldirecteur, hij heeft Alma ontdekt.' En mama had gezegd: 'Hij is voor haar gekomen omdat ze zo'n roze huidje heeft, is anders dan jullie. Ach, en 't meiske kon zo verleidelijk haar boezem op en neer laten gaan. Ze wordt vast coloratuurzangeres.' Een hele week hadden ze toen allemaal op de mesthoop aan één stuk door liggen oefenen om hun boezem verleidelijk te laten deinen." Om zo, tegen het einde van dit verhaal, "(...) de Strindbergen en de Wedekinderen en die nurks van een Ibsen en hoe ze verder allemaal mogen heten, die uitgestoten stiefkinderen van de autochtone vertelkunst" te waarschuwen om met hun geniepige klauwen van het lieflijke beeld van de natuurlijke eenvoud van "(...) Onze Heilige Duitse kunst" te blijven.
Also, zum Geburtstag viel Glück, lieber Gustav!
Reacties