Mevrouw Van Amersfoort, moeder, zus Margot, de tantes Pie, Magda en Bea, liefje Eliza, vier oude dames en Annie M.G. Schmidt. Deze twaalf vrouwen, een koffergrammofoon en de negenjarige Thomas spelen samen de zinderende finale van 'Het boek van alle dingen'. Met daar dan midden in een godvruchtige vaderfiguur die, telkens zijn hypocrisie te nijpend wordt, plots veel te doen heeft voor kantoor. Een intrieste, eenzame figuur dus, in deze overigens strak afgemeten, heerlijke Guus Kuijer: "Vader was bang voor vrolijkheid. Hij was vooral bang voor spot. Hij was bang dat iemand zou zeggen dat de mens van de aap afstamt. Of dat de aarde veel ouder is dan vierduizend jaar. Of dat er iemand zou vragen hoe Noach aan zijn ijsberen was gekomen. Of dat er iemand zou vloeken. Vader was als de dood."
Snel naar de boekhandel dus voor deze twee welbestede uren in de armen van de Heer Jezus anno 1951.
Reacties