"De hele Nederlandse literatuur is vergeven van deze verderfelijke mentaliteit. Jan Terlouw die Griet Op de Beeck tijdens een etentje schalks op schoot trekt. Griet die aan het kirren slaat."
De Nederlandse schrijver en politicus Jan Terlouw is overleden. Terlouw dus, tevens de halve, lezende jeugd van de meeste van mijn FB-vrienden, als ik hier zo rond me kijk. Jammer, want nu kan ik eens niet 'meedelen'. Van Jan Terlouw zelf heb ik nooit een letter gelezen, en dat wil ik het liefst houden zo. Alles de schuld van dat 'Horrortheater' van criticus, vertaler en schrijver Arie Storm, een landgenoot van eerdergenoemde, de overleden Terlouw.
"Ik dacht eraan hoe vervelend ik mannen als Jan Terlouw, Adriaan van Dis en uitgever Joost Nijsen vond. En nog steeds vind, moet ik zeggen. Dat heb ik aan mijn jeugd te danken: ik kan niet tegen achterbaks gedrag. Authenticiteit wordt op prijs gesteld. Genoemde 'heren' zijn drie mannen die het enorm achter hun ellebogen hebben. Ze zeggen dit, maar ze doen dat. En iedereen trapt erin.(...) De hele Nederlandse literatuur is vergeven van deze verderfelijke mentaliteit. Jan Terlouw die Griet Op de Beeck tijdens een etentje schalks op schoot trekt. Griet die aan het kirren slaat. Jan Terlouw die parkeerwachters schoffeert. Met die dure auto van hem. Ik was die parkeerwachter. Dat dacht hij althans. Toen bleek dat ik net als hij te gast was in de radiostudio die boven de parkeergarage zat, begon hij met me te slijmen."
Voor de rest heb ik al mijn Nijgh & Van Ditmar-titels de deur uitgedaan, net zoals alle publicaties, het waren er gelukkig niet zo veel, van Balans en van Uitgeverij Podium. Ook de boeken van Adriaan van Dis moesten er tegelijkertijd aan geloven, want als er een iemand is die ik zo blindelings volg in al zijn gecancel, dan wel de Nederlander Arie Storm. Ik houd immers ook niet van achterbaks gedrag, en nee, schrijven onder een pseudoniem valt daar nu eens niet onder zie. Maar bon, Jan Terlouw dus, God hebbe zijn ziel!
Reacties