Arsène Droogakkers offreert, elektriseert en alarmeert...

Vandaag, 28 september 1903, vieren we Albert Vigoleis Thelen . Amper drie romantitels, zakken vertalingen en poëzie, straatarm geleefd en gestorven. Hendrik Marsman zomaar 'Henny' noemend, buitenlands correspondentieadres ook van Menno ter Braak en met zijn Slauerhoff-vertalingen literatuurliefhebbers in Duitsland weer eventjes wat adem gunnend. In de jaren 80 nog zocht schrijver Maarten 't Hart zijn idool in het Zwitserse Lausanne op: "Dat een zo groot schrijver zomaar in levende lijve aan de telefoon zou kunnen komen, als hij al bestond, was toch ondenkbaar. Bevend draaide ik het nummer. 'Thelen,' klonk aan de andere kant een heldere vrouwenstem. Stotterend vroeg ik in het Frans naar Vigoleis Thelen. Het duurde even voor de vrouw mij begreep. Toen kwam Thelen zelf aan de telefoon en zei: 'Bent u dat, zomaar aan de telefoon, een zo grote Rattenforscher, ik kan u bijna niet verstaan, zet u die ventilator eens af.' Maar die ventilator was het ruisen van ...

"Eine furchtbare Böe kam brüllend vom Meer herüber, und ihr entgegen stürmten Ross und Reiter den schmalen Akt zum Deich hinan. Als sie oben waren, stoppte Hauke mit Gewalt sein Pferd. Aber wo war das Meer? Wo Jeverssand? Wo blieb das Ufer drüben? Nur Berge von Wasser sah er vor sich, die dräuend gegen den nächtlichen Himmel stiegen, die in der furchtbaren Dämmerung sich übereinanderzutürmen suchten und übereinander gegen das feste Land schlugen."  Theodor Storm deed op 14 september 1817 als pasgeboren erudiet toonbeeld van de Duitse postromantiek de beide oogjes open. Later deed hij dat nog veel vaker, telkenmale bij 't ontwaken. Met evenveel detaillistische zorgvuldigheid, zij het dan van de ietwat meer bewuste orde, beschreef de in Schleswig geboren Hans Theodor Woldsen Storm (1817-1888) de dingen in zijn verhalen en gedichten als uitingen van ons aller innerlijke gesteldheden. Zijn schrifturen zijn, heet het dan, van ongezien evocatieve en duurzaam evenwichtige signa...

Ewout van der Knaap stelt in zijn nawoord dat Joseph Roth op 27 mei 1939 stierf door in alcohol gedompeld verdriet om zijn vriend Ernst Toller , de exil-schrijver die zich een werkweek voor de grote Roth, enkele dagen na Franco's zegetocht in Madrid, totaal gedesillusioneerd in het New Yorkse hotel 'Mayflower' verhing. Iets dichter bij de waarheid zat Menno ter Braak die Toller, kort na zijn zelfgekozen dood op 22 mei 1939, toegewijd bestempelde als een "(...) schril-pathetische idealist, een getourmenteerd mensch (...)". Terwijl deze Ernst Toller in de DDR op de verplichte Abi-leeslijst stond, hielden onder meer Sinclair Lewis en Klaus Mann een toespraak op zijn rouwdienst in the Big Apple. Dat de betreurde schrijver ook draaiboeken schreef voor Metro-Goldwyn-Mayer is geen toeval want af en toe, heel af en toe, belandt de lezer van dit bevlogen 'Een jeugd in Duitsland' (1933) plompverloren in dat bezwerende van Terrence Malicks 'The Thin Red Line'...