Verjaardag Vandaag ben ik opnieuw de lieveling gehuld in het geschuif van moeders handen. Werd ooit de dorst naar daad en verre stranden zoeter bedrogen in een liefkozing? Werd ooit van sterveling tot sterveling zachter gezocht naar 't slaken van de banden? Zij vreesde en hield mij thuis van vreemde landen. 'k Berustte veilig in de onttakeling. Doch thans, nu ze op de rand van haar bestaan mij liever wordt, en plots in schemering de man, haar zoon, vermoedt, ziet zij mij aan alsof vandaag ons laatste kans verging, haar handen droog en schuivend op mijn slapen. God heeft ons niet voor groot verdriet geschapen. Jos de Haes , uit: Verzamelde gedichten