Arsène Droogakkers offreert, elektriseert en alarmeert...

Naar aloude traditie heb ik het afgelopen jaar selectief gewikt, gewogen en gelezen. Niet noodzakelijk in voorgeschreven volgorde. Een universele houding die ik alle trage lezers, bij een teveel aan heel fijne uitgaven, overigens heel hard kan aanraden. In tijden van lijsten, opsommingen en overzichten wil ik, verspreid over drie blogposts, aan alle online vrienden mijn drie favoriete boeken van het afgelopen jaar kwijt. Twee van de drie zijn geen recente uitgaven. Maar, wegens niet gebonden aan commerciële doeleinden, geen manco. Langs mijn eigen oude kijkers liet het geschrevene in deze drie boeken alvast luide knallers van bijzondere indrukken na. Een zoveelste bezoek aan de oogarts bij deze in de agenda genoteerd. Tijd voor het eerste brokje vuurwerk... "Een Duitse onderkorporaal van de reserve, in het burgerleven hoogleraar Romaanse talen in Göttingen, moet een groep Franse krijgsgevangenen van Maubeuge naar Duitsland escorteren. In de verte bulderen de kanonnen. Plotseling ...

Ziehier! Een allitererend gedichtje in tijden van feestweken waarin mensen doorgaans om heel andere redenen superlang rondom zich heen en in de lucht lopen te staren. Pas in deze dagen ook extra op voor verrassingen in de vorm van allerlei... Bonte abelen Wit als watte, en teenegader groen, is 't bonte abeelgeblader. Wakker, als een wekkerspel, wikkelwakkelwaait het snel. Groen vanboven is 't en, zonder minke, wit als melk, vanonder. Onstandvastig volgt het, gans, 't onstandvastig windgedans. Wisselbeurtig, op en neder, slaat het, als een vogelveder. Wit en grauw, zo, dóór de lucht, 'bonte-abeelt' de duivenvlucht. Guido Gezelle , uit: Dichters van Nu 10. Guido Gezelle (1997)

Met als titel 'Eenzame vulkanen' kwam De Tijdstroom Uitgeverij in 2009 met een wel heel bijzonder geschrift aankloppen: een reeks biografische vermeende psychopathologische beelden van de ons omringende schrijvende kunstenaar. Om precies te zijn passeren eenentwintig profielen de revue. Jammergenoeg werd William Shakespeare door halfwakkere redacteuren in de inhoudstafel vergeten. Genialiteit ligt in het bed van menselijke geestelijke aandoeningen nagenoeg dikwijls in de armen van gekte. Ook verzamelaar van dienst, de bijzonder erudiete en de aan de lopende band publicerende Nederlandse professor Hans Hovens die als psychiater zijn strepen verdient in onderzoek naar schizofrenie, is voldoende vermetel het opzet van dit wel héél interessante bio-boekje aan deze gedachte op te hangen. In zijn voorwoord stelt hij heel uitnodigend dat "(...) vrijwel elk groot kunstenaar bijzonder is. Een groot werk is nu eenmaal bijzonder en de meeste van deze werken vinden hun oorsprong in ...

Misschien wordt het tijd dat ik volgend jaar ook eens andere weekbladen ga lezen. Alle suggesties zijn meer dan welkom! * "De Dode Drie: W.F. Herriemans, Gerard Reetje en Harry Mulo." ( Knack , 08/12/2010, dichter en vertaler Paul Claes in zijn maandelijkse, buitengewone wandeltocht langs de eigen literairende 'Glimpen' .) * "Waren we Fransen, dan hadden we al massaal en hardnekkig betoogd, de studenten op kop. Waren we Britten, dan hadden de media en de publieke opinie de hele politieke klasse al lang aan de schandpaal genageld. Waren we Amerikanen, dan hadden we zelf nieuwe politieke partijen gemaakt om de oude weg te vegen. Waren we Ieren, dan was de uitloop van talent volop bezig. Niets van dat alles. Een gespleten land mobiliseert niet. En de Vlaamse boer, hij ploegde voort, nietwaar. We trekken onze plan. Dat is de mentaliteit die eeuwenlange dominantie door buitenlandse mogendheden heeft nagelaten. Ze was een sterkte in tijden van overheersing. Ze is nog a...

In een ijzersterk, humoristisch geschreven opiniestuk in het dagblad De Standaard legt mobiliteitsdeskundige Kris Peeters ons de volgende confronterende woorden voor: "Als aanschuiven in een comfortabele auto (lekker verwarmd, favoriete muziek op de achtergrond, GSM en koffiebekertje binnen handbereik) al 'leed' veroorzaakt, dan rijst de vraag welke woorden er nog gebruikt kunnen worden om échte ellende aan te duiden?" Dat laatste is nochtans niet zo moeilijk, ze staan verzameld in onderstaand gedicht. Pure miserie... Een zeer vreemde pegel deze pegel wil maar niet smelten al zet ik de verwarming hoger deze pegel wil maar niet smelten al zet ik de verwarming nog hoger deze pegel wil maar niet smelten al zet ik de verwarming op zijn hoogst deze pegel wil maar niet smelten kijk, de verwarming is gesmolten en toch deze pegel wil maar niet smelten Arie Gelderblom , uit: Zwijgen om woorden (1975)

Volgens de Frankfurter Allgemeine zou de manier waarop het hoofdpersonage uit 'Mr. Tourette en ik' vertelt hoe hij binnen 64 dagen leert over de drempel tussen woonkamer en keuken te stappen zonder in dwangmatig gedrag te vervallen, spannender zijn om lezen dan de meeste detectives. Vraag is natuurlijk welke detectives die dekselse Duitse redacteuren dan wel bedoelen? Mij is die spanning in ieder geval ontgaan. Af en toe lachen, dat wel... "Twijfel. Onrust. Angst neemt toe, achteruit. Achteruit, eikel. Nog een keer. Herhalen. Nog een keer symmetrisch achteruit. Voor elke mislukte poging straf ik mezelf door er negen meter extra aan toe te voegen. Dus hoe vaker ik misluk, hoe verder ik van de deur kom. Op een slechte dag kan ik op een kilometer afstand terechtkomen van de drempel waar ik overheen wil stappen."(*) (*) Uit: Sandstrak , P., Mr. Tourette en ik, 2010, Breda, De Geus, p. 182.

"Dus ja, in kwantitatieve zin wordt het geheugen meer geregeerd door vergeten dan door onthouden.(...) Qua capaciteit zouden er duizend levens in een brein gevat kunnen worden. Dit kan er mee te maken hebben dat informatie die gedateerd is, die we niet meer kunnen gebruiken in ons leven, dat die wel moet vervagen. Ik heb daarnet mijn fiets hier wat verderop neergezet, en dat moet ik nu onthouden, niet waar ik hem vorige week heb neergezet, of de week daarvoor. Ons geheugen heeft de neiging om informatie te updaten, zodat het accuraat en bij de tijd blijft." Aldus psycholoog Douwe Draaisma , auteur van het aparte en bijwijlen wondermooie 'De Heimweefabriek', in een recent interview naar aanleiding van de publicatie van zijn jongste 'Vergeetboek' . En dat in een brein meestal duizend levens gevangen zitten, moet de schijver niet verteld. Gedateerde info legt hij gewoon op de kast, onbruikbaar, dus te vervagen. Ik heb daarnet deze zin geschreven, en dat moet ik n...

Toen dokter Heinrich Hoffmann (1809-1894) als kerstgeschenk voor zijn zoon in de lokale boekhandel een fijn geïllustreerd en door de nodige kinderrijmen omgeven geschrift zocht, bleef de psychiater een beetje met zijn honger leuren. Daarom besloot hij de verzen maar zelf te schrijven. Zijn zoontje was daar heel rouwig om. Geteld van die gruwelijke kerstmis af, moet dat kereltje nog maar weinig hebben geslapen. En na hem zoveel andere Duitse kindertjes. Want papa Hoffmann had immers de bloedige neiging stoute kinderen tegen het einde van zijn verzen van ongehoorzaamheid te laten creperen. 't Zijn geen fraaie dingen, zo u wil een beetje 'gothic'. Naar 't schijnt slaapt 't kind achteraf doorgaans als een steen in een bord soep. Het verhaal van Soep Hein Hein was kern- en kerngezond, Een dikke knaap en kogelrond. Hij had een hongerige maag En lustte alles even graag. Maar op een dag smeet hij zijn lepel neer En riep: 'Ik lust die soep niet meer! Nee, die soep die e...

"De vrouw van een paar dat al een aantal maanden gescheiden leefde, had een nieuwe partnerrelatie met een vriend die zij al vele jaren kende. Zij vertelde in de therapie dat zij haar ex niet miste, en dat van herstel van het huwelijk geen sprake meer kon zijn. In een van de volgende zittingen, kort na de aanval op het WTC in New York, vertelde zij dat zij tot haar verbazing direct na het zien van de tv-beelden een heftige drang had gevoeld naar haar ex toe te gaan en niet naar haar nieuwe partner."(*) Als iemand in geval van acute ernstige bedreiging hulp en steun zoekt bij een ander die als sterker en wijzer beoordeeld wordt, lijkt dat een normale reactie, die zeer wel op een snelle, verstandelijke overweging kan berusten. Hechting kan hierbij een rol spelen. In goed functionerende intimiteitsrelaties zullen in stressvolle situaties de partners via communicaties elkaar zoeken. Daarvan had de Amerikaanse president George W. Bush, in de nasleep van 09/11, planken vol kaasbolle...

De Poolse boekenman die zich in bovenstaand filmpje bijna vergaloppeert in de eigen hoest geeft in onderstaand fragment zelf de reden aan van zijn gedrag aldaar, vooraan op die Duitse bühne: "Wanneer ik in mijn vroege kindertijd af en toe door leeftijdgenoten werd geplaagd, dan had dat met een futiele omstandigheid te maken die ik echter tot op de dag van vandaag niet kan vergeten. Ik was vijf of zes jaar oud toen mijn moeder tijdens een kort bezoek aan haar Berlijnse familie in een warenhuis kinderkleren zag met het opschrift IK BEN ZOET. Dat vond ze leuk. Zonder aan de mogelijke gevolgen te denken, liet ze op mijn bloesjes en schorten - alweer een beetje wereldvreemd - uitgerekend die tekst in Poolse vertaling borduren. Meteen werd ik een object voor de plagende kinderen - en ik reageerde daarop woedend en koppig: schreeuwend en om mij heen slaand wilde ik degenen die de spot met mij dreven bewijzen dat ik helemaal niet zoet was. Dat leverde me de bijnaam 'bolsjewiek' op...