* "Op de dag van de opening van Expo 58 kwam ik schrijver-dichter Gaston Burssens en zijn jonge vrouw tegen. In de Beurs van Amsterdam in Aalst bestelde hij voor het inmiddels aange-groeide gezelschap een gastronomisch menu. Er was van alles veel te veel, en Burssens liet wat over was netjes op een schotel schikken. Toen moest ik hem met zijn vrouw en de schotel naar Louis voeren. Ze lagen daar al te slapen, maar Burssens maakte zoveel kabaal dat Jeanneke kwam kijken. Ze maakte Louis wakker, en toen is er nog uitbundig gefeest. Er was daar ook een jongetje van een jaar of acht, dat verveeld naar die zatte bende zat te kijken. Louis zei: "Gij zit u hier zeker te verdrieten, jongen? Hier zie, ik heb hier nog wat schoon boekskes." En hij gaf de jongen zijn Feminatheek."
(Knack, 18/03/2009, Paul 'Polleken' Van den Abeele, in 1947 op achttienjarige leeftijd fotograaf bij de krant De Standaard, stelt nog tot aanstaande zaterdag in het Stedelijk Museum Aalst zijn fotografische herinneringen aan Louis Paul Boon tentoon)
(Knack, 18/03/2009, Paul 'Polleken' Van den Abeele, in 1947 op achttienjarige leeftijd fotograaf bij de krant De Standaard, stelt nog tot aanstaande zaterdag in het Stedelijk Museum Aalst zijn fotografische herinneringen aan Louis Paul Boon tentoon)
* "In Europa van Geert Mak. Toont het kronkelige, soms bloedige pad van een eeuw Europa en leert ons twee lessen: Europa is onze toekomst en een sterk Europa kan alleen maar een liberaal Europa zijn."(Het antwoord van Bart Somers op de vraag welk boek hij iedereen zou aanraden. Blauwe Bart, hilarische Bart, altijd-aan-het-liberalisme-likkende-Bart. Graag een openslaanverbod voor deze man tot gelijk nog welk boek.)
* "Volgens het spookachtige rode schijnsel van de klok was het tien over vier. Onregelmatige maaltijden en een vreemde omgeving, een plotseling gedaalde bloedsuikerspiegel, een door slaap versufte frontale cortex, oeroude, fysiologische cycli die verband hielden met het draaien van de aarde: het bekende chemische proces dat ten grondslag lag aan iedere donkere nacht van de ziel. Weber sloot zijn ogen weer en probeerde zijn polsslag omlaag te krijgen, de wilde hersenspinsels van die nacht uit zijn hoofd te verjagen. Hij deed zijn best om zich voor te stellen waar hij was en met behulp van zijn ademhaling tot rust te komen, maar steeds weer keerde hij terug bij een waslijst van wazige aanklachten. Pas om half vijf kon hij het gevoel benoemen dat hem dwars zat: schaamte."
(Gerald Weber, New Yorkse neuropsycholoog én hoofdpersonage in het fantastische De echomaker - Richard Powers' laatste roman -, kan op bladzijde 189 in de Nederlandse vertaling van dit boek de slaap niet vatten. Beter nog: hij schrikt wakker uit een droom. Net als Somers, lijdend aan acute vlagen van beroepsmisvorming. Maar dan van een veel interessantere, politiek kleurloze aard: die van de menselijke hersengebieden.)
* "Hij vond dat gebrek aan erkenning verschrikkelijk. Toen we naar De Nachten vertrokken, had hij een hele grote zak bij zich. "Wat zit daar nu weer in?" vroeg ik. Cadeaus en boeken, zei hij, om aan iedereen uit te delen. Hij wou zo graag dat ze hem lazen. Kon best ook ijdel zijn. En afgeven op mensen die die erkenning wél kregen: op Hugo Claus, of op al die schrijvers die in het stadhuis ontvangen werden. Terwijl hij zat te verkommeren in zijn OCMW-kot. Uren kon hij dan fulmineren op Patrick Janssens. Riep dat hij voor het Vlaams Belang zou stemmen. Hij zei dat alleen maar om mij uit te dagen. Hij zou dat nooit doen, was honderd keer intelligenter. Maar dat was de oppositie. Hij gruwde van de marketing van Janssens. Ik denk soms: nu hij dood is, is het veel gemakkelijker om Jean-Marie te promoten."(Knack, 04/03/2009, Kristien De Proost haalt in een geschreven portret herinneringen op aan J.M.H. Berckmans, bij leven apostel van Barakstad, waarvoor ze vaak inspireerde)
Reacties