"Hoe herken je een bordeel uit de oudheid? Sommige archeologen beweren dat Pompeii 75 hoerenkasten telde. Elke plaats waar een erotisch tafereel geschilderd was, beschouwen ze als een bordeel. Quasi alle gebouwen bulken van de erotische schilderijen. Seks in ruil voor geld was weidverspreid; net als nu kon je er op de meest uiteenlopende plaatsen aan je trekken komen. Dames van lichte zeden werkten thuis, of scharrelden hun prooien op in de talloze cafés. Seks was in de oudheid veel meer in your face dan nu. De huizen van Pompeii staan volgekliederd met afbeeldingen van fallussen. Stel je eens voor dat je hier in de straten van Cambridge de ene na de andere affiche met een foto van een penis in erectie zou tegenkomen. Wij zouden ons gegarandeerd ongemakkelijk voelen in een cultuur die gedomineerd wordt door fallisch machismo. Sommige historici menen dat seks in de oudheid alleen maar rond mannelijke penetratie draaide, en ze illustreren dat dan het liefste met de fallussen van Pompeii. Volgens hen stelde de romantische liefde niet veel voor. Maar die was er wel degelijk. Schilderingen op de muren getuigen van romantische liefdes zoals wij die nu kennen, met herkenbare en ontroerende tekstjes zoals: 'Ik ben verliefd, maar zij houdt niet van mij. Nu wil ik alleen nog sterven.'"
Mary Beard, blogger, classica en hoofd van het departement oude geschiedenis van de universiteit van Cambridge, in een interview met Knack naar aanleiding van de Nederlandse vertaling van haar nieuwste boek 'Pompeii: The Life of a Roman Town'.
Reacties