Doorgaan naar hoofdcontent

Louis de Funès met al zijn verdriet steeds weer in de doornen van zijn rozenstruiken.

"Dus ja, in kwantitatieve zin wordt het geheugen meer geregeerd door vergeten dan door onthouden.(...) Qua capaciteit zouden er duizend levens in een brein gevat kunnen worden. Dit kan er mee te maken hebben dat informatie die gedateerd is, die we niet meer kunnen gebruiken in ons leven, dat die wel moet vervagen. Ik heb daarnet mijn fiets hier wat verderop neergezet, en dat moet ik nu onthouden, niet waar ik hem vorige week heb neergezet, of de week daarvoor. Ons geheugen heeft de neiging om informatie te updaten, zodat het accuraat en bij de tijd blijft."
Aldus psycholoog Douwe Draaisma, auteur van het aparte en bijwijlen wondermooie 'De Heimweefabriek', in een recent interview naar aanleiding van de publicatie van zijn jongste 'Vergeetboek'.


En dat in een brein meestal duizend levens gevangen zitten, moet de schijver niet verteld. Gedateerde info legt hij gewoon op de kast, onbruikbaar, dus te vervagen. Ik heb daarnet deze zin geschreven, en dat moet ik nu onthouden, niet wat ik in de vorige alinea heb neergepend, of in de alinea's en pagina's daarvoor. Zo moet het de oninneembare geest van Frankrijks literair zorgenkind Michel Houellebecq zijn vergaan. Die sedert die Goncourt van een paar maanden geleden - omdat hij hierdoor toch zichtbaar ontroerd was - terug serieus de bal aan het zoeken is. En dan wil ik nog niks kwaad hebben gezegd over Louis de Funès, Frankrijks bloemist-nummer-een: "Er staat me een foto voor de geest van Louis de Funès, die ik voor een van de grote genieën van de 20e eeuw houd. Hij staat tussen de rozenstruiken in zijn tuin. Volgens mij heeft de Funès veel geleden, maar op die foto ziet hij er perfect gelukkig uit.(...) Le Corbusier en Pablo Picasso beschikten in mijn ogen simpelweg niet over talent. In al zijn 'periodes' is Picasso even slecht. Hij was een van de slechtste schilders van zijn generatie. Hij probeert van alles maar het resultaat is altijd even slecht. Picasso was intelligent genoeg om zijn karretje aan dat van de communistische partij vast te haken. Bij Le Corbusier is het net hetzelfde. Zijn werk is gewoon rot. Laten we hen gewoon vergeten!"
Vergeten. Jaja... Liep die schrijver vroeger niet vol van 'wetenschap'?

Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Djoos Utendoale tient le fou avec moi: verzen geschreven in de taal van de volksmens aan weerskanten van de 'schreve'.

Utendoale, uit de vallei of het dal van de West-Vlaamse bergen. Djoos, van Joris. Afkomstig van Westouter: pater Joris Declercq. Troubadours en kleinkunstenaars uit de regio zoals Antoon vander Plaetse, Gerard Vermeersch en Willem Vermandere namen Declercqs verzen in hun repertorium op. Van Boeschepe tot Cassel en van Ieper tot Ekelsbeke, de ganse Westhoek ging aan Utendoales rijmsels kapot. Vlinders zijn er hellekapellen, butterschitters of flikflodders. Averullen, mulders en roenkers worden in gangbaar Nederlands meikevers. Voetelingen, sokken. Nuus, wij. Hadden pendelaars geen files onderweg dan was het volop vroeger thuus komm'n of dan-ze peisden. De poëzie van Djoos Utendoale is geschreven in een bijzonder zingend taaltje: het Westhoeks. Over de invloed van dialecten moeten we, althans pater Joris Declercq, niet al te neerbuigend doen: "En moest Luther de bijbel in het Nederduits vertaald hebben en niet in het Hochdeutsch, de taal van zijn geboortestreek, dan sprak de he...
6 reacties
Meer lezen

"Als je een dichter bent laat je iets moois achter. Ik bedoel, het is de bedoeling dat je iets moois achterlaat als je van de bladzijde afgaat en alles."

"Eén ding weet ik wel," zei Franny. "Als je een dichter bent laat je iets moois achter. Ik bedoel, het is de bedoeling dat je iets moois achterlaat als je van de bladzijde afgaat en alles. Die lui waar jij het over hebt laten geen enkel mooi ding achter. Het enige dat de iets beteren misschien doen is min of meer binnen in je hoofd kruipen en daar iets achterlaten, maar enkel en alleen omdat ze dat doen, enkel en alleen omdat ze weten hoe ze iets moeten achterlaten hoeft dat nog geen gedicht te zijn. Het kan best zo zijn dat het niet meer is dan een of ander hoogst intrigerend grammaticaal uitwerpsel - excuseer mijn woordkeus."  Net zoals bij de Vlaamse schrijver Paul Brondeel is bij deze Franny die 'r' er eigenlijk te veel aan. Om nog maar te zwijgen over wat Nabokov, die beginregels van zijn 'Lolita' indachtig, tong- en keelklankgewijs met die dubbele 'o' uit Zooey zou aanvangen. Feit is dat deze J.D. Salinger vandaag precies vijftien jaa...
Een reactie posten
Meer lezen

"Whitman is de grootste kunstenaar die zijn natie heeft voortgebracht. Zijn gelijken zijn Milton, Bach, Michelangelo en de barokke meesters van sublimiteit."

(...)  hij was een peer van een okeë vent het mondje rap geroerd opvliegend  niet onknap sloeg hij het leven als een oude gabber op de schouders  hield wel van een humorgeintje zou zijn leven geven voor een vriend  dol op de vrouwtjes gematigd gokker at en dronk met smakken  kwister van duiten verloor hij de moed tegen het einde hij werd ziek  hij werd geholpen door een bijdrage hij stierf op eenenveertigjarige leeftijd en dat was zijn begrafenis  thumbs up of up yours boezelaar cape handschoenen riem  zweep met zorg uitgekozen baas starter uitkijk knecht  de kantjes eraf of iemand die de kantjes eraf rechtdoor tweede links eerste man of achterste man  een goede of een slechte dag goed spul of slechte spullen  de eerste buiten of de laatste binnen en dan onder de wol verpeinst de docht hoeveel dit alles voor hem was  onthemd in aarde  (...)  In 2005 nog gingen tweeëntwintig Nederlandse dichters voor Querido aan de sla...
Een reactie posten
Meer lezen