Doorgaan naar hoofdcontent

What's in a bloody (pussy) name???

Terwijl de Britten en ander Engelstalig grut het graag over the Great War hebben als ze lopen te causeren over de Eerste Wereldoorlog doen Franssprekende mutsen het veel liever met la Grande Guerre. Hetgeen, om redenen van verstaanbaarheid, te begrijpen valt. Want vraag het maar aan zo'n doorsnee baguette: zo 'great' vonden ze al dat heen- en weergedruis nu ook weer niet. Het was die verdomde oorlog tenslotte voornamelijk in hun voortuin te doen. Enfin. Wij, Vlaamsch ingezetenen van het Koninkrijk België, tuiten dan weer om den Grooten Oorlog. Vooral in de Westhoek en, o West-Vlaamse ironie, met één g in de kop en een andere in de staart. Alsof ze door die verkapte uitspraak, bijna honderd jaar na het begin van dat gewelddadige wereldtreffen, daar vandaag nog moeten aan herinnerd.
Deze ganse inleiding enkel om te melden dat den Hun of den Duits geen enkele term heeft in de richting van grooten, grande of great. Hij heeft het gewoon heel gedistingeerd over der Erste Weltkrieg. Misschien zorgde een uitwedstrijd toen voor bescheiden fatsoen. Feit is: je moet in de toenmalige, gespecialiseerde pers al heel hard zoeken om zoiets als der Grosse Krieg terug te vinden. Meestal hielden gepinde helmen aan het bijvoeglijke voornaamding 'Grosse' uitsluitend een achtervoegende persoonsaanduiding over. Zoals na Friedrich, Wilhelm, Karl of Baufirma. Hoewel dat laatste dan weer meerdere personen betreft.
Een opvallendheid die eigenlijk heel hard doet schrikken. En niemand die daar ooit aandacht aan besteedde?


Is het bovendien al iemand opgevallen dat, nu we toch aan de overkant van de loopgraaf zijn beland, de grote Duitse theaterman Bertolt Brecht ooit 'Raadgevingen van een oudere hoer aan een jongere' ten papiere bracht en dit dan ging verkopen als zijnde een gedicht, met veertien coupletten bijna een halve theatermonoloog? Het scabreuste uit Brechts vervreemdingspen moet toch wel raadgeving nummer negen zijn...

Voor onze soort is het totaal bankroet
Wanneer de kut te wijd wordt (mijn geval),
Zodat een man geen kant meer raakt, geen wal
En om zijn lul een handdoek draaien moet.
Zo eentje moet op tijd hier eens aan denken:
Kan haar een knol niets om te neuken schenken?

Voor een vies raadgevinske nauw en gauw: snel, Bertolt Brecht en doe niet zo flauw. Op straat mijn goede manieren...
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Djoos Utendoale tient le fou avec moi: verzen geschreven in de taal van de volksmens aan weerskanten van de 'schreve'.

Utendoale, uit de vallei of het dal van de West-Vlaamse bergen. Djoos, van Joris. Afkomstig van Westouter: pater Joris Declercq. Troubadours en kleinkunstenaars uit de regio zoals Antoon vander Plaetse, Gerard Vermeersch en Willem Vermandere namen Declercqs verzen in hun repertorium op. Van Boeschepe tot Cassel en van Ieper tot Ekelsbeke, de ganse Westhoek ging aan Utendoales rijmsels kapot. Vlinders zijn er hellekapellen, butterschitters of flikflodders. Averullen, mulders en roenkers worden in gangbaar Nederlands meikevers. Voetelingen, sokken. Nuus, wij. Hadden pendelaars geen files onderweg dan was het volop vroeger thuus komm'n of dan-ze peisden. De poëzie van Djoos Utendoale is geschreven in een bijzonder zingend taaltje: het Westhoeks. Over de invloed van dialecten moeten we, althans pater Joris Declercq, niet al te neerbuigend doen: "En moest Luther de bijbel in het Nederduits vertaald hebben en niet in het Hochdeutsch, de taal van zijn geboortestreek, dan sprak de he...
6 reacties
Meer lezen

"Als je een dichter bent laat je iets moois achter. Ik bedoel, het is de bedoeling dat je iets moois achterlaat als je van de bladzijde afgaat en alles."

"Eén ding weet ik wel," zei Franny. "Als je een dichter bent laat je iets moois achter. Ik bedoel, het is de bedoeling dat je iets moois achterlaat als je van de bladzijde afgaat en alles. Die lui waar jij het over hebt laten geen enkel mooi ding achter. Het enige dat de iets beteren misschien doen is min of meer binnen in je hoofd kruipen en daar iets achterlaten, maar enkel en alleen omdat ze dat doen, enkel en alleen omdat ze weten hoe ze iets moeten achterlaten hoeft dat nog geen gedicht te zijn. Het kan best zo zijn dat het niet meer is dan een of ander hoogst intrigerend grammaticaal uitwerpsel - excuseer mijn woordkeus."  Net zoals bij de Vlaamse schrijver Paul Brondeel is bij deze Franny die 'r' er eigenlijk te veel aan. Om nog maar te zwijgen over wat Nabokov, die beginregels van zijn 'Lolita' indachtig, tong- en keelklankgewijs met die dubbele 'o' uit Zooey zou aanvangen. Feit is dat deze J.D. Salinger vandaag precies vijftien jaa...
Een reactie posten
Meer lezen

"Whitman is de grootste kunstenaar die zijn natie heeft voortgebracht. Zijn gelijken zijn Milton, Bach, Michelangelo en de barokke meesters van sublimiteit."

(...)  hij was een peer van een okeë vent het mondje rap geroerd opvliegend  niet onknap sloeg hij het leven als een oude gabber op de schouders  hield wel van een humorgeintje zou zijn leven geven voor een vriend  dol op de vrouwtjes gematigd gokker at en dronk met smakken  kwister van duiten verloor hij de moed tegen het einde hij werd ziek  hij werd geholpen door een bijdrage hij stierf op eenenveertigjarige leeftijd en dat was zijn begrafenis  thumbs up of up yours boezelaar cape handschoenen riem  zweep met zorg uitgekozen baas starter uitkijk knecht  de kantjes eraf of iemand die de kantjes eraf rechtdoor tweede links eerste man of achterste man  een goede of een slechte dag goed spul of slechte spullen  de eerste buiten of de laatste binnen en dan onder de wol verpeinst de docht hoeveel dit alles voor hem was  onthemd in aarde  (...)  In 2005 nog gingen tweeëntwintig Nederlandse dichters voor Querido aan de sla...
Een reactie posten
Meer lezen