Doorgaan naar hoofdcontent

De voorbije week: gelezen en gehoord (29).


* "De eerste die vanuit een interessante zijstraat naar sport keek was Yvan Sonck. Hij was jong, grappig en had een heel droge humor die ons altijd plat kreeg. Toen ik in 1974 begon werd voetbal nog in zwart-wit uitgezonden en zei de presentator altijd welke ploeg er in 'donkere uitrusting' speelde. Sonck liet zich op een keer ontvallen dat 'beide ploegen in korte broek spelen'."

(De Morgen, 30/03/2013, aardig interviewgesprek met Carl Huybrechts waarin de Antwerpse Gouden Krullen het onder meer heeft over sportverslaggeving, fatsoen en vroeger. Al zijn die laatste twee volgens ondervraagde krek inwisselbaar.)


* "Er is het vermoeden dat er een manier zou zijn om tot de wereld door te dringen. Maar ik weet niet hoe. Dat zit in meer gedichten. Ik ben altijd op zoek naar die heelheid. En twijfel of het wel zinvol is. Het schrijven is een manier om de heelheid af te dwingen, maar ook om te laten zien dat er niet zoiets bestaat. Er kan wel iets ontstaan tussen dat proberen en het mislukken. Dan werkt het, in een gedicht."

(Poëziekrant, maart 2013, een mooi, gelijklopend gebit en een fijne Berlijnse studeerkamer doen de meer dan voortreffelijke dichteres Maria Barnas naar de handicap van het gedicht snakken. Bovenaan dit blogbericht het titelgedicht uit Barnas' laatste.)


* "Denk je dat drugverslaafden bewust ongelukkig willen zijn? Die streven ook naar het geluk, alleen zoeken ze het in de verkeerde middelen."

(Knack, 27/03/2013, visionaire geluksgoeroe Leo Bormans spuugt vier pagina's lang bovenaardse, onzalige geluksdingen uit.)    


* "Stel, je hebt een aardige labrador, die onder buitengewone omstandigheden een andere hond heeft gebeten. Zou je hem dan in een kuil vol valse honden gooien om te zien of hij ook vals is? En zo ja, is het dan redelijk om normaal gedrag van hem te verwachten?"

(Remco de Heer, ook wel JR Deo uit Richard de Nooy's geweld(dadig)ige roman Zendingsdrang, tijdens een van de vele knettergekke onderonsjes met psycholoog Eugène Hauptfleisch, samen op zoek naar Deo's mate van toerekeningsvatbaarheid.)
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Djoos Utendoale tient le fou avec moi: verzen geschreven in de taal van de volksmens aan weerskanten van de 'schreve'.

Utendoale, uit de vallei of het dal van de West-Vlaamse bergen. Djoos, van Joris. Afkomstig van Westouter: pater Joris Declercq. Troubadours en kleinkunstenaars uit de regio zoals Antoon vander Plaetse, Gerard Vermeersch en Willem Vermandere namen Declercqs verzen in hun repertorium op. Van Boeschepe tot Cassel en van Ieper tot Ekelsbeke, de ganse Westhoek ging aan Utendoales rijmsels kapot. Vlinders zijn er hellekapellen, butterschitters of flikflodders. Averullen, mulders en roenkers worden in gangbaar Nederlands meikevers. Voetelingen, sokken. Nuus, wij. Hadden pendelaars geen files onderweg dan was het volop vroeger thuus komm'n of dan-ze peisden. De poëzie van Djoos Utendoale is geschreven in een bijzonder zingend taaltje: het Westhoeks. Over de invloed van dialecten moeten we, althans pater Joris Declercq, niet al te neerbuigend doen: "En moest Luther de bijbel in het Nederduits vertaald hebben en niet in het Hochdeutsch, de taal van zijn geboortestreek, dan sprak de he...
6 reacties
Meer lezen

"Als je een dichter bent laat je iets moois achter. Ik bedoel, het is de bedoeling dat je iets moois achterlaat als je van de bladzijde afgaat en alles."

"Eén ding weet ik wel," zei Franny. "Als je een dichter bent laat je iets moois achter. Ik bedoel, het is de bedoeling dat je iets moois achterlaat als je van de bladzijde afgaat en alles. Die lui waar jij het over hebt laten geen enkel mooi ding achter. Het enige dat de iets beteren misschien doen is min of meer binnen in je hoofd kruipen en daar iets achterlaten, maar enkel en alleen omdat ze dat doen, enkel en alleen omdat ze weten hoe ze iets moeten achterlaten hoeft dat nog geen gedicht te zijn. Het kan best zo zijn dat het niet meer is dan een of ander hoogst intrigerend grammaticaal uitwerpsel - excuseer mijn woordkeus."  Net zoals bij de Vlaamse schrijver Paul Brondeel is bij deze Franny die 'r' er eigenlijk te veel aan. Om nog maar te zwijgen over wat Nabokov, die beginregels van zijn 'Lolita' indachtig, tong- en keelklankgewijs met die dubbele 'o' uit Zooey zou aanvangen. Feit is dat deze J.D. Salinger vandaag precies vijftien jaa...
Een reactie posten
Meer lezen

"Whitman is de grootste kunstenaar die zijn natie heeft voortgebracht. Zijn gelijken zijn Milton, Bach, Michelangelo en de barokke meesters van sublimiteit."

(...)  hij was een peer van een okeë vent het mondje rap geroerd opvliegend  niet onknap sloeg hij het leven als een oude gabber op de schouders  hield wel van een humorgeintje zou zijn leven geven voor een vriend  dol op de vrouwtjes gematigd gokker at en dronk met smakken  kwister van duiten verloor hij de moed tegen het einde hij werd ziek  hij werd geholpen door een bijdrage hij stierf op eenenveertigjarige leeftijd en dat was zijn begrafenis  thumbs up of up yours boezelaar cape handschoenen riem  zweep met zorg uitgekozen baas starter uitkijk knecht  de kantjes eraf of iemand die de kantjes eraf rechtdoor tweede links eerste man of achterste man  een goede of een slechte dag goed spul of slechte spullen  de eerste buiten of de laatste binnen en dan onder de wol verpeinst de docht hoeveel dit alles voor hem was  onthemd in aarde  (...)  In 2005 nog gingen tweeëntwintig Nederlandse dichters voor Querido aan de sla...
Een reactie posten
Meer lezen