Doorgaan naar hoofdcontent

Asynchrone, vernederende homo-erotiek, uitgetikt over tien korte hoofdstukjes, deze geschoren mens...


Der rasierte Mensch? Iedereen! Behalve dan de Kop van de Strijdlust, die Simon Geschke, vandaag, in die laatste Tourkilometers.
 
Asynchrone, vernederende homo-erotiek, uitgetikt over tien korte hoofdstukjes, deze geschoren mens. Beeldend! Op de achterflap: "De zinnen zijn als halskettingen: ze rinkelen en waar ze beginnen hoor je ze ook eindigen." 

De futurist Majakovski noemde deze Anatoli spottend Mariënschoffie. Vertaler/columnist Karel van het Reve roemde 's mans muziekvoorkeuren en zijn autobiografische geschriften. Dankzij Mariëngof-spotter en -vertaler Robbert-Jan Henkes sinds afgelopen week ook ge-Privé-domeind, deze Anatoli. 

- Wat was hij mooi, Misjka. 
- Waarom was? Waarom zeg je 'was', Pif-Paf? 
- De bolsjewieken zullen hem, denk ik, wel hebben doodgeschoten. Ze schieten alle leuke jongens dood. Pif-Paf verfrommelt boos haar roebelbiljet. 
- Maar misschien is hij zo wel beter af, onder de grond. De adelaars zijn uitgeadelaard. En ze trekt haar rok op. Er blinkt een rode kousenband, als een strop, en een naakt been, als zijn nek. 
Ik schreeuw. 

Vier recente Nederlandse her/vertalingen van deze begaafde, minder gekende Rus. Daarom: de kortste weg naar de boekhandel. Morgen al. 

"Mijn filosofie is kleiner dan een filosofie. We zijn tenslotte gegroeid sinds de Antieken. Socrates snoot zijn neus in zijn vuist. Ik geloof - in wonderolie." 

Anatoli Mariëngof dus, afgelopen woensdag nog goed voor honderdvijfentwintig verjaardagskaarsen. Proost!
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Djoos Utendoale tient le fou avec moi: verzen geschreven in de taal van de volksmens aan weerskanten van de 'schreve'.

Utendoale, uit de vallei of het dal van de West-Vlaamse bergen. Djoos, van Joris. Afkomstig van Westouter: pater Joris Declercq. Troubadours en kleinkunstenaars uit de regio zoals Antoon vander Plaetse, Gerard Vermeersch en Willem Vermandere namen Declercqs verzen in hun repertorium op. Van Boeschepe tot Cassel en van Ieper tot Ekelsbeke, de ganse Westhoek ging aan Utendoales rijmsels kapot. Vlinders zijn er hellekapellen, butterschitters of flikflodders. Averullen, mulders en roenkers worden in gangbaar Nederlands meikevers. Voetelingen, sokken. Nuus, wij. Hadden pendelaars geen files onderweg dan was het volop vroeger thuus komm'n of dan-ze peisden. De poëzie van Djoos Utendoale is geschreven in een bijzonder zingend taaltje: het Westhoeks. Over de invloed van dialecten moeten we, althans pater Joris Declercq, niet al te neerbuigend doen: "En moest Luther de bijbel in het Nederduits vertaald hebben en niet in het Hochdeutsch, de taal van zijn geboortestreek, dan sprak de he...
6 reacties
Meer lezen

"Als je een dichter bent laat je iets moois achter. Ik bedoel, het is de bedoeling dat je iets moois achterlaat als je van de bladzijde afgaat en alles."

"Eén ding weet ik wel," zei Franny. "Als je een dichter bent laat je iets moois achter. Ik bedoel, het is de bedoeling dat je iets moois achterlaat als je van de bladzijde afgaat en alles. Die lui waar jij het over hebt laten geen enkel mooi ding achter. Het enige dat de iets beteren misschien doen is min of meer binnen in je hoofd kruipen en daar iets achterlaten, maar enkel en alleen omdat ze dat doen, enkel en alleen omdat ze weten hoe ze iets moeten achterlaten hoeft dat nog geen gedicht te zijn. Het kan best zo zijn dat het niet meer is dan een of ander hoogst intrigerend grammaticaal uitwerpsel - excuseer mijn woordkeus."  Net zoals bij de Vlaamse schrijver Paul Brondeel is bij deze Franny die 'r' er eigenlijk te veel aan. Om nog maar te zwijgen over wat Nabokov, die beginregels van zijn 'Lolita' indachtig, tong- en keelklankgewijs met die dubbele 'o' uit Zooey zou aanvangen. Feit is dat deze J.D. Salinger vandaag precies vijftien jaa...
Een reactie posten
Meer lezen

"Whitman is de grootste kunstenaar die zijn natie heeft voortgebracht. Zijn gelijken zijn Milton, Bach, Michelangelo en de barokke meesters van sublimiteit."

(...)  hij was een peer van een okeë vent het mondje rap geroerd opvliegend  niet onknap sloeg hij het leven als een oude gabber op de schouders  hield wel van een humorgeintje zou zijn leven geven voor een vriend  dol op de vrouwtjes gematigd gokker at en dronk met smakken  kwister van duiten verloor hij de moed tegen het einde hij werd ziek  hij werd geholpen door een bijdrage hij stierf op eenenveertigjarige leeftijd en dat was zijn begrafenis  thumbs up of up yours boezelaar cape handschoenen riem  zweep met zorg uitgekozen baas starter uitkijk knecht  de kantjes eraf of iemand die de kantjes eraf rechtdoor tweede links eerste man of achterste man  een goede of een slechte dag goed spul of slechte spullen  de eerste buiten of de laatste binnen en dan onder de wol verpeinst de docht hoeveel dit alles voor hem was  onthemd in aarde  (...)  In 2005 nog gingen tweeëntwintig Nederlandse dichters voor Querido aan de sla...
Een reactie posten
Meer lezen