Doorgaan naar hoofdcontent

"Maar waarvan ik misschien wel het meeste houd is zout waar een beetje soep overheen gegoten is. De soep moet erbij om te verhinderen dat het zout te droog is; en zorgt er ook voor dat het smelt."


De Nederlandse schrijver J. Bernlef heeft overschot van gelijk als hij zich op de achterflap van dit bijzondere boekje verwonderd afvraagt waarom een selectie uit Carrolls brieven aan kinderen in Engeland pas in 1933 verscheen want: "(...) juist déze brieven (twee dikke delen met Carrolls brieven aan volwassenen vind ik niet om door te komen) staan op hetzelfde peil als 'Alice in Wonderland'." 
14 januari 1898 is voor altijd Lewis Carroll! Geen schrijver uit het Victoriaanse tijdperk - tenzij Frans Van der Aa in de rol van zwarte piet, maar da’s dan weer geen schrijver en weinig Victoriaans - die zich beter kon verplaatsten in dat kinderhoofd - u weet wel, die harde, vleeskleurige bolster waarrond dan een strakgespannen huid die die haren bovenaan zo handig weet samen te houden - als deze Lewis Carroll in zijn kinderbrieven: "Nu ik houd heel erg veel van een beetje mosterd met een dun laagje rundvlees eronder; en ik houd van bruine suiker - maar er moet wel een beetje appeltaart doorgemengd zijn om te voorkomen dat ze al te zoet smaakt; maar waarvan ik misschien wel het meeste houd is zout waar een beetje soep overheen gegoten is. De soep moet erbij om te verhinderen dat het zout te droog is; en zorgt er ook voor dat het smelt.(...) En ik houd van een paar handenvol haar; maar er moet wel altijd het hoofd van een klein meisje onderzitten waarop ze groeien, anders zouden ze elke keer als je de deur opendoet door de hele kamer geblazen worden, en dan raken ze weg, weet je." 
14 januari 1898 is voor altijd Lewis Carroll! Vanavond lappen rundvlees dus in plassen mosterdsaus met daarna verschillende stukjes appeltaart waarover dan dikke strepen bruine suiker!


Brieven aan kinderen / Lewis Carroll (auteur), Cees Buddingh' (vertaler). - Amsterdam : Querido, 1970. - 96 p.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Djoos Utendoale tient le fou avec moi: verzen geschreven in de taal van de volksmens aan weerskanten van de 'schreve'.

Utendoale, uit de vallei of het dal van de West-Vlaamse bergen. Djoos, van Joris. Afkomstig van Westouter: pater Joris Declercq. Troubadours en kleinkunstenaars uit de regio zoals Antoon vander Plaetse, Gerard Vermeersch en Willem Vermandere namen Declercqs verzen in hun repertorium op. Van Boeschepe tot Cassel en van Ieper tot Ekelsbeke, de ganse Westhoek ging aan Utendoales rijmsels kapot. Vlinders zijn er hellekapellen, butterschitters of flikflodders. Averullen, mulders en roenkers worden in gangbaar Nederlands meikevers. Voetelingen, sokken. Nuus, wij. Hadden pendelaars geen files onderweg dan was het volop vroeger thuus komm'n of dan-ze peisden. De poëzie van Djoos Utendoale is geschreven in een bijzonder zingend taaltje: het Westhoeks. Over de invloed van dialecten moeten we, althans pater Joris Declercq, niet al te neerbuigend doen: "En moest Luther de bijbel in het Nederduits vertaald hebben en niet in het Hochdeutsch, de taal van zijn geboortestreek, dan sprak de he...

"Als je een dichter bent laat je iets moois achter. Ik bedoel, het is de bedoeling dat je iets moois achterlaat als je van de bladzijde afgaat en alles."

"Eén ding weet ik wel," zei Franny. "Als je een dichter bent laat je iets moois achter. Ik bedoel, het is de bedoeling dat je iets moois achterlaat als je van de bladzijde afgaat en alles. Die lui waar jij het over hebt laten geen enkel mooi ding achter. Het enige dat de iets beteren misschien doen is min of meer binnen in je hoofd kruipen en daar iets achterlaten, maar enkel en alleen omdat ze dat doen, enkel en alleen omdat ze weten hoe ze iets moeten achterlaten hoeft dat nog geen gedicht te zijn. Het kan best zo zijn dat het niet meer is dan een of ander hoogst intrigerend grammaticaal uitwerpsel - excuseer mijn woordkeus."  Net zoals bij de Vlaamse schrijver Paul Brondeel is bij deze Franny die 'r' er eigenlijk te veel aan. Om nog maar te zwijgen over wat Nabokov, die beginregels van zijn 'Lolita' indachtig, tong- en keelklankgewijs met die dubbele 'o' uit Zooey zou aanvangen. Feit is dat deze J.D. Salinger vandaag precies vijftien jaa...

"Whitman is de grootste kunstenaar die zijn natie heeft voortgebracht. Zijn gelijken zijn Milton, Bach, Michelangelo en de barokke meesters van sublimiteit."

(...)  hij was een peer van een okeë vent het mondje rap geroerd opvliegend  niet onknap sloeg hij het leven als een oude gabber op de schouders  hield wel van een humorgeintje zou zijn leven geven voor een vriend  dol op de vrouwtjes gematigd gokker at en dronk met smakken  kwister van duiten verloor hij de moed tegen het einde hij werd ziek  hij werd geholpen door een bijdrage hij stierf op eenenveertigjarige leeftijd en dat was zijn begrafenis  thumbs up of up yours boezelaar cape handschoenen riem  zweep met zorg uitgekozen baas starter uitkijk knecht  de kantjes eraf of iemand die de kantjes eraf rechtdoor tweede links eerste man of achterste man  een goede of een slechte dag goed spul of slechte spullen  de eerste buiten of de laatste binnen en dan onder de wol verpeinst de docht hoeveel dit alles voor hem was  onthemd in aarde  (...)  In 2005 nog gingen tweeëntwintig Nederlandse dichters voor Querido aan de sla...