Doorgaan naar hoofdcontent

Varkenskoteletten, entrecotes en biefstukken: meer carnivoor als deze geschiedenis van het einde van een relatie onvindbaar.


Varkenskoteletten, entrecotes, biefstukken,... Meer carnivoor als deze geschiedenis van het einde van een relatie onvindbaar. De Engelse schrijver Graham Greene kende ik tot dusverre enkel van naam, tot gisteren dus. In 's mans oeuvre gedoken, begonnen met dit boekje. Sprekend virtuoos, heel veel humor én voldoende zelfkritisch, zo heb ik mijn leesvoer, als ware het rode lappen vlees, het liefste. Vandaag dag één dus van deze Greene als literaire held en daarom gooi ik deze avond mijn groenten even op de grill, kwestie van toch een beetje in de buurt van al die dode beesten te komen. 

"Is het mogelijk verliefd te worden boven een bord gebakken uien? Het lijkt onwaarschijnlijk, en toch zou ik gezworen hebben dat ik juist op dat moment verliefd werd. Het zat hem natuurlijk niet gewoon in de uien - het was het plotselinge gewaarworden van een individuele vrouw, van een openheid die me in het vervolg zo vaak gelukkig en ongelukkig zou maken. Ik bracht mijn hand onder het tafelkleed en legde hem op haar knie, en haar hand kwam eroverheen en hield de mijne op zijn plaats. Ik zei: 'Een goeie biefstuk', en als poëzie klonk haar antwoord me in de oren: 'De lekkerste die ik ooit geheten heb.'" 

En, ere wie ere toekomt, de vertaling is van de hand van Rilke-vertolker Peter Verstegen.


Het eind van de relatie / Graham Greene (auteur), Peter Verstegen (vertaler). - Amsterdam : Athenaeum, 2021. - 200 p.  

Reacties

Populaire posts van deze blog

Djoos Utendoale tient le fou avec moi: verzen geschreven in de taal van de volksmens aan weerskanten van de 'schreve'.

Utendoale, uit de vallei of het dal van de West-Vlaamse bergen. Djoos, van Joris. Afkomstig van Westouter: pater Joris Declercq. Troubadours en kleinkunstenaars uit de regio zoals Antoon vander Plaetse, Gerard Vermeersch en Willem Vermandere namen Declercqs verzen in hun repertorium op. Van Boeschepe tot Cassel en van Ieper tot Ekelsbeke, de ganse Westhoek ging aan Utendoales rijmsels kapot. Vlinders zijn er hellekapellen, butterschitters of flikflodders. Averullen, mulders en roenkers worden in gangbaar Nederlands meikevers. Voetelingen, sokken. Nuus, wij. Hadden pendelaars geen files onderweg dan was het volop vroeger thuus komm'n of dan-ze peisden. De poëzie van Djoos Utendoale is geschreven in een bijzonder zingend taaltje: het Westhoeks. Over de invloed van dialecten moeten we, althans pater Joris Declercq, niet al te neerbuigend doen: "En moest Luther de bijbel in het Nederduits vertaald hebben en niet in het Hochdeutsch, de taal van zijn geboortestreek, dan sprak de he...

"Als je een dichter bent laat je iets moois achter. Ik bedoel, het is de bedoeling dat je iets moois achterlaat als je van de bladzijde afgaat en alles."

"Eén ding weet ik wel," zei Franny. "Als je een dichter bent laat je iets moois achter. Ik bedoel, het is de bedoeling dat je iets moois achterlaat als je van de bladzijde afgaat en alles. Die lui waar jij het over hebt laten geen enkel mooi ding achter. Het enige dat de iets beteren misschien doen is min of meer binnen in je hoofd kruipen en daar iets achterlaten, maar enkel en alleen omdat ze dat doen, enkel en alleen omdat ze weten hoe ze iets moeten achterlaten hoeft dat nog geen gedicht te zijn. Het kan best zo zijn dat het niet meer is dan een of ander hoogst intrigerend grammaticaal uitwerpsel - excuseer mijn woordkeus."  Net zoals bij de Vlaamse schrijver Paul Brondeel is bij deze Franny die 'r' er eigenlijk te veel aan. Om nog maar te zwijgen over wat Nabokov, die beginregels van zijn 'Lolita' indachtig, tong- en keelklankgewijs met die dubbele 'o' uit Zooey zou aanvangen. Feit is dat deze J.D. Salinger vandaag precies vijftien jaa...

"Whitman is de grootste kunstenaar die zijn natie heeft voortgebracht. Zijn gelijken zijn Milton, Bach, Michelangelo en de barokke meesters van sublimiteit."

(...)  hij was een peer van een okeë vent het mondje rap geroerd opvliegend  niet onknap sloeg hij het leven als een oude gabber op de schouders  hield wel van een humorgeintje zou zijn leven geven voor een vriend  dol op de vrouwtjes gematigd gokker at en dronk met smakken  kwister van duiten verloor hij de moed tegen het einde hij werd ziek  hij werd geholpen door een bijdrage hij stierf op eenenveertigjarige leeftijd en dat was zijn begrafenis  thumbs up of up yours boezelaar cape handschoenen riem  zweep met zorg uitgekozen baas starter uitkijk knecht  de kantjes eraf of iemand die de kantjes eraf rechtdoor tweede links eerste man of achterste man  een goede of een slechte dag goed spul of slechte spullen  de eerste buiten of de laatste binnen en dan onder de wol verpeinst de docht hoeveel dit alles voor hem was  onthemd in aarde  (...)  In 2005 nog gingen tweeëntwintig Nederlandse dichters voor Querido aan de sla...